Is kraanwater veilig?

Hallohormonen pleit voor het gebruik van waterfilters.

Hoewel ons water in vergelijking met sommige andere landen als schoon wordt beschouwd, bevat het toch verrassend veel verstorende stoffen.

In een gesprek met AQUA Logic vroegen we ons af of zij konden identificeren welke synthetische hormonen aanwezig zijn in ons water. De uitkomst bleek zowel voor AQUA Logic als voor ons verrassend.

Synthetische hormonen die zich kunnen manifesteren in ons leidingwater zijn voornamelijk afkomstig van menselijk gebruik en de afvoer van afvalwater. Hier zijn enkele voorbeelden van veelvoorkomende synthetische hormonen die ons leidingwater kunnen vervuilen:

1. Ethinylestradiol: een synthetische variant van het vrouwelijke hormoon oestrogeen, vaak gebruikt in anticonceptiepillen.
2. Norethindrone: een synthetisch progestageenhormoon dat wordt gebruikt in anticonceptiepillen en hormoonvervangende therapie.
3. Tamoxifen: een medicijn voor hormoontherapie bij de behandeling van borstkanker, dat via afvoer van geneesmiddelen in het water terecht kan komen.
4. Bisfenol A (BPA): hoewel geen hormoon, wordt BPA beschouwd als een hormoonontregelaar, vaak aanwezig in plastic en lekkend uit plastic flessen en containers.
5. Perchloraat: geen hormoon, maar een stof die de schildklierwerking kan beïnvloeden door de werking van jodium te remmen. Het komt vaak voor in meststoffen en kan zo in het water terecht komen.
6. Triclosan: een antimicrobiële stof in persoonlijke verzorgingsproducten zoals zeep en tandpasta, die via afvoer in het water kan belanden.

Deze synthetische hormonen kunnen in het milieu terechtkomen door consumptie en uitscheiding, en bij het afvoeren van medicijnen en persoonlijke verzorgingsproducten in het rioolsysteem. Waterzuiveringsinstallaties zijn niet altijd in staat al deze stoffen volledig uit het water te verwijderen, waardoor ze in ons leidingwater aanwezig kunnen blijven.

Een waterfilter van AQUA Logic kan deze synthetische hormonen effectief uit het water filteren door gebruik te maken van actieve koolfiltratie.

Actieve koolfiltratie is een doeltreffende methode om synthetische hormonen en andere organische verontreinigingen uit water te verwijderen. Actieve kool, ook bekend als geactiveerde koolstof, is een poreus materiaal met een groot oppervlak en een sterke affiniteit voor organische moleculen. Hier volgt hoe actieve koolfiltratie synthetische hormonen verwijdert:

1. Adsorptie: actieve kool bevat microscopische poriën en een groot intern oppervlak. Bij het doorstromen van water door een actieve koolfilter worden synthetische hormonen en andere organische verontreinigingen aangetrokken tot het oppervlak van de koolstofdeeltjes. Dit proces staat bekend als adsorptie, waarbij verontreinigende stoffen zich hechten aan de oppervlakken van de koolstof.
2. Chemische aantrekking: actieve kool heeft een hoge affiniteit voor organische moleculen door de chemische aantrekkingskracht tussen de koolstofatomen in het materiaal en de verontreinigingen in het water. Hierdoor worden synthetische hormonen effectief uit het water verwijderd en opgesloten in de poriën van de actieve kool.